Kamu sendikalarının kuruluş esasları, faaliyetleri, sendikalara üyelik, güvenceler, toplu sözleşmelerin yapılması ve uygulanmasını kapsayan mevzuat düzenlemesi yapılmıştır. 12 Eylül 2010’da yapılan referandumla Anayasa’nın 53. maddesinin başlığı “Toplu iş sözleşmesi ve toplu sözleşme hakkı” olarak değiştirilmiş ve maddeye eklenen üçüncü fıkra ile memurlar ve diğer kamu görevlilerine toplu sözleşme yapma hakkı verilmiştir.
Kamu görevlilerinin örgütlenme ve toplu pazarlık hakkının güçlendirilmesi hedeflenmiştir.
Kamu Görevlilerinin Sendikal Haklarının Genişletilmesi
Kanunun amacı; kamu görevlilerinin ortak ekonomik, sosyal ve meslekî hak ve menfaatlerinin korunması ve geliştirilmesi için oluşturdukları sendika ve konfederasyonların kuruluşu, organları, yetkileri ve faaliyetleri ile sendika ve konfederasyonlarda görev alacak kamu görevlilerinin hak ve sorumluluklarını belirlemek ve toplu sözleşme yapılmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir. 2010 yılı Anayasa değişikliğine uyumlu olarak 4688 Sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları Kanunu 4/4/2012 tarihli ve 6289 sayılı Kanunun 1'inci maddesiyle “Kamu Görevlileri Sendikaları ve Toplu Sözleşme Kanunu” şeklinde değiştirilmiştir. Bu kanunla; sendikaların kuruluşu ve işleyişi kolaylaştırılmış ve sendikalara üye olabilecek kamu görevlilerinin kapsamı genişletilmiş, sendika kurucusu olmak için yıl şartı kaldırılmış, kamu kurum ve kuruluşlarında işçi statüsü dışındaki kadro ve pozisyonlarda çalışanların tamamı kamu görevlisi sayılmış, kamu personelini ilgilendiren genel nitelikli konularda istişareye imkân veren Kamu Personeli Danışma Kurulu oluşturulmuş, kamu görevlilerinin mali ve sosyal haklarının toplu sözleşmeler ile belirlenmesinin önü açılmış, toplu sözleşmede uzlaşmaya varılamaması halinde Kamu Görevlileri Hakem Kurulunun uyuşmazlığı çözmesi yolu düzenlenmiş, Mahalli idarelerde çalışan personel için ihtiyari nitelikte sözleşme yapılabilmesi ve bu sözleşmeye göre mahalli idare personeline sosyal denge tazminatı ödenmesine imkan sağlanmıştır.